Dag 23
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
23 Februari 2018 | Thailand, Phangnga
Met een wat grieperige Rosanne staan we, met onze bagage, klaar aan de weg om een tuk-tuk aan te houden. Na 2 pogingen, welke wij na, onderhandelen, te duur vindenen, stappen we in voor een ritje naar het bussation. Daar gelijk weer mensen die je zowat bespringen om een kaartje te verkopen. We kopen een buskaartje voor 2 euro die ons gedurende een rit van 1.30 minuten naar PhangNga brengt. " We leave in 10 minutes", zegt de dame achter het loket. Nou dan weet je het hier wel. Vermenigvuldig dat rustig met de factor 6. En ja hoor, na een uur vertrekt de bus. We hebben geen haast, dus geen probleem. Een Thai probeert Diny van haar plek naar achteren te sturen, maar daar steek ik een stokje voor. No way manneke! Ik glimlach nog even naar hem.... Uiteindelijk zijn we hier te gast nietwaar?
Een ouwe man in een tuk-tuk brengt ons 10 km. verderop naar Manora Garden, het guesthuose waar we de komende 2 nachten verblijven. Tergend langzaam rijdt hij door de bochten met zijn gezicht bijna op het dtuur. Een komisch gezicht.
We worden hartelijk ontvangen door Gerard, een Nederlander die hier een guesthouse is begonnen, samen met Nui, zijn Thaise vrouw.
We verblijven deze dagen in één van zijn prachtige huisjes, temidden van de Braziliaanse rubberbomen, waar bakjes aanhangen waarin het sap van de boom wordt opgevangen en van de palmbomen waar grote trossen vanaf gesneden worden voor de productie van palmolie.
Weer een oogverblindende locatie, waar het zo stil is dat je tientallen verschillende geluiden van vogels en andere dieren kunt horen. ( nog geen haan gehoord trouwens bedenk ik me ineens).
Een paar honderd meter verderop eten we, als lunch, een heerlijke soep in een onooglijke keet met heel vriendelijke mensen. Aangeraden door Gerard.
Vervolgens, nadat we de kamers betrokken hebben, brengt hij ons naar de waterval van PhangNga, 4 km.verderop. We klimmen hier een eind naar boven en proberen op de terugweg een kortere route te nemen, waarbij we hopeloos verdwalen en op een gegeven moment verstrikt raken in een bamboebos. Uiteindelijk zien we een boerderij waar we tegen 4 blaffende honden aanlopen. Ik heb al een dikke stok in mijn handen totdat de vriendelijke bewoner zijn beulen tot de orde roept en ons de goede kant opstuurt.
We eten vanavond bij Gerard en Nui in de gezamenlijke ruimte. Het schijnt dat Nui geweldig kan koken. We zijn benieuwd.
Een ouwe man in een tuk-tuk brengt ons 10 km. verderop naar Manora Garden, het guesthuose waar we de komende 2 nachten verblijven. Tergend langzaam rijdt hij door de bochten met zijn gezicht bijna op het dtuur. Een komisch gezicht.
We worden hartelijk ontvangen door Gerard, een Nederlander die hier een guesthouse is begonnen, samen met Nui, zijn Thaise vrouw.
We verblijven deze dagen in één van zijn prachtige huisjes, temidden van de Braziliaanse rubberbomen, waar bakjes aanhangen waarin het sap van de boom wordt opgevangen en van de palmbomen waar grote trossen vanaf gesneden worden voor de productie van palmolie.
Weer een oogverblindende locatie, waar het zo stil is dat je tientallen verschillende geluiden van vogels en andere dieren kunt horen. ( nog geen haan gehoord trouwens bedenk ik me ineens).
Een paar honderd meter verderop eten we, als lunch, een heerlijke soep in een onooglijke keet met heel vriendelijke mensen. Aangeraden door Gerard.
Vervolgens, nadat we de kamers betrokken hebben, brengt hij ons naar de waterval van PhangNga, 4 km.verderop. We klimmen hier een eind naar boven en proberen op de terugweg een kortere route te nemen, waarbij we hopeloos verdwalen en op een gegeven moment verstrikt raken in een bamboebos. Uiteindelijk zien we een boerderij waar we tegen 4 blaffende honden aanlopen. Ik heb al een dikke stok in mijn handen totdat de vriendelijke bewoner zijn beulen tot de orde roept en ons de goede kant opstuurt.
We eten vanavond bij Gerard en Nui in de gezamenlijke ruimte. Het schijnt dat Nui geweldig kan koken. We zijn benieuwd.
-
23 Februari 2018 - 13:27
Corry:
Hoi, hoi Kjeld heeft net goud gehaald op de 1000 meter!! Heerlijk hoor dat schaatsen. En de verwachting is dat we volgende week zelf kunnen schaatsen. Dat is wel anders in Thailand. Wat zijn jullie op een leuke plek aangekomen. En wat ontmoeten jullie leuke mensen. Knap maar snel op Rosanne, dan kun je verder genieten! -
23 Februari 2018 - 13:58
Harry:
Hoi Jan Diny,
Ik denk dat voor ons Thailand een land is van onthaasten en waar afspraken zeer relatief zijn, een prachtig land waar jullie zo te lezen met volle teugen van genieten. Wij hopen dat over 5 weken ook te gaan doen.
Geniet verder van de prachtige natuur en heerlijke warme weer(pff) en zo te lezen zal dat wel lukken. Veel plezier daar met z'n drietjes. -
23 Februari 2018 - 15:06
Willemien:
Heerlijk hoor zo midden in de mooie natuur, de stilte met alleen diergeluiden.
En dan het heerlijke eten, het samenzijn, de tijd op een andere manier leren beleven, dat geeft met elkaar toch het ultieme vakantiegevoel. -
23 Februari 2018 - 17:43
Marijke:
Wat zijn jullie weer op een prachtige plek aangekomen. Genieten in alle rust van de natuur en alle moois om jullie heen. Het is wel weer een vakantie met vele mooie verrassingen. Hier ook schitterend winterweer. Dus Diny, volgend weekend kan je schaatsen.⛸
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
